Ik ben een leerkracht en krijg komend schooljaar een kind met DCD in de klas. Ik zie echter dat het kind geen motorische problemen heeft. Is dit dan wel DCD? Kan een kind DCD hebben zonder de motorische problemen?
Motorische problemen
DCD heeft verschillende verschijningsvormen maar er is per definitie (anders heet het geen DCD) een probleem met de coördinatie van bewegingen. Hieronder een bewerkt deel uit de DSM-IV-TR (een internationaal erkend classificatiesysteem van stoornissen) over DCD:
DCD
DCD betekent Developmantal Coordination Dysorder ook wel ‘coördinatie ontwikkelingstoornis’ of ‘ontwikkeling dyspraxie’ genoemd. DCD is primair een coördinatieontwikkelingsstoornis die zich kenmerkt door stoornissen in de coördinatie van houdingen en bewegingen. Kinderen met DCD hebben vooral problemen met het aanleren van (nieuwe) motorische vaardigheden. Zij hebben een achterstand in de algemene motorische ontwikkeling i.v.m. leeftijdsgenootjes, zonder dat er een duidelijke oorzaak aan ten grondslag ligt.
Verschijningsvormen
Een coördinatieontwikkelingsstoornis kent vele verschijningsvormen. De motorische problemen van kinderen met DCD komen vooral tot uiting in complexe motorische vaardigheden, waarin de coördinatie van een reeks bewegingen voorop staat, zoals schrijven en fijn motorische taken als kralen rijgen of munten in een spaarpot doen.
Ook problemen bij grof motorische vaardigheden komen veelvuldig voor, zoals balvangen, rennen, huppelen, hinkelen, en het bewaren van het evenwicht.
Open taak situatie
Ook de problemen van kinderen met DCD in de zogenaamde ‘open taak situaties’ vallen op. Een ‘open taak situatie’ is een situatie waarin bewegingen gemaakt moeten worden in een veranderende, onvoorspelbare situatie, zoals bijvoorbeeld bij teamsport het geval is. Deze problemen uiten zich voornamelijk bij dagelijkse activiteiten op school en thuis. Hierdoor missen deze kinderen de motorische competentie om aan de eisen van het dagelijks leven te voldoen.
Diagnose
Volgens de DSM-classificatie wordt de diagnose DCD gesteld als de motorische problemen van dien aard zijn, dat zij interfereren met de uitvoering van algemeen dagelijkse en schoolse vaardigheden, waarbij geen sprake mag zijn van een pathologie, mentale retardatie of een aantoonbare neurologische aandoening. De constatering van DCD signaleert dus dat er wat aan de hand is, maar niet wat. Met andere woorden: DCD is niet een diagnose, maar vormt een aansporing om er een te stellen.
Meer informatie
In onze werkgroep Kinderoefentherapie hebben we een nieuwsbrief (adviezen voor leerkrachten kinderen met DCD) over DCD ontwikkeld. Op de website van de stichting ‘Balans’ kun je ook verder lezen over DCD.
Ik hoop dat ik hiermee je vraag heb beantwoord en dat je ook je collega’s en ouders hierover kunt informeren. Als je meer vragen hebt kun je contact opnemen met de stichting ‘Balans’of met mij. Ik wens je veel succes in het nieuwe schooljaar.