(On)deskundigheid in het onderwijs!
Onlangs was ik als gast aanwezig bij een presentatie op een groot scholencomplex in het noorden van ons land. Een scholencomplex dat bestaat uit regulier onderwijs en speciaal onderwijs. Veel leerkrachten en ondersteunend personeel dat gemotiveerd is en goede intenties heeft om de kinderen (mét en zonder specialiteit) te motiveren en enthousiasmeren. Mooi om te zien en horen.
Er was één heerschap aanwezig dat mijn moederhart op hol deed slaan, in de negatieve zin weliswaar. Vol ongeloof hoorde ik hem praten over autisme. Resoluut en zonder blozen vertelde hij dat: ‘alle kinderen met autisme een zeer laag IQ hebben’.
Het was hem gelukt; hij had mijn aandacht!
Deze leerkracht ‘ merkte dat lage IQ op bij alles wat deze kinderen met autisme deden (of juist niet)’. Deze mannelijke leerkracht was (zichtbaar) niet aanspreekbaar tot een ‘twee-weg-communicatie’. Deze leerkracht duldde geen ‘tegenspraak’ en ontbeerde de nodige mentale flexibiliteit om tot interactie te komen met andere collega’s in de groep of om het ‘gesprek’ aan te gaan met de gasten die deze ‘workshop’ gaven.
Bevooroordeeld en zeer ondeskundig wil ik hem bestempelen en dat doe ik zonder blozen.
Het zal de leraar maar zijn van je kind!
Deze leerkracht zal ongetwijfeld zijn werk naar behoren uitvoeren en heeft vast op andere gebieden zijn ‘specialiteit’, daar ga ik gemakshalve maar even vanuit! Of er is iets erg misgegaan tijdens de sollicitatieprocedure en is hij er doorheen ‘geglipt’?
Via mijn eigen mailbox krijg ik regelmatig verhalen van ouders over ‘de leerkracht’ van hun kind met autisme en met welke problemen de ouders moeten dealen. Ook werd deze onmacht en onwil aangegeven door de leerkrachten in mijn marktonderzoek van 2 jaar geleden. Het wordt de ouders vaak niet makkelijk gemaakt om met de leerkracht over ‘probleemgedrag’ of ‘het perfecte schoolgedrag’ van hun kind te praten omdat de leerkracht de professional wil (of denkt te) zijn.
Laat ik ook eens bevooroordeeld zijn en veralgemeniseren op grond van mijn inbox (ik kan het niet laten):
- Alle leerkrachten weten niets over autisme!
- Alle leerkrachten luisteren niet naar adviezen, tips of gedragingen gegeven door de ouders (die toch écht expert zijn van hun eigen kind).
- Alle leerkrachten weten (volgens henzelf) beter hoe om te gaan met kinderen met autisme dan de experts (ouders én professionals).
Schieten we met deze houding en vooroordelen iets op? Is het constructief? Nee, eerder tegenovergesteld. Het kind met autisme is de dupe van deze houdingen door ouders en leerkrachten. Veel ouders én leerkrachten hun mond terwijl ze graag het beste voor het kind wensen en graag leren hoe de schoolperiode van het kind met autisme kunnen verbeteren. De vele tips die gelden voor een kind met autisme (blijken uit ervaring) ook geschikt voor alle kinderen in het gezin en in de klas!
Concreet: er moet actie genomen worden op de scholen om:
- de interactie tussen het kind met autisme en de leerkracht te verbeteren door kennis te vergaren over autisme door een instelling zoals: AUTISME CENTRAAL uit België.
- de verhoudingen tussen leerkracht en (opvoed)ouders te optimaliseren, bijvoorbeeld door de leerkrachten een juiste gespreksmethodiek te laten hanteren
- praktische tips over autisme, juist om in de klas te kunnen lesgeven. Waarbij het hele klasklimaat wordt geoptimaliseerd.
Wat valt er te winnen (persoonlijk en maatschappelijk)?:
- Een kind mét autisme dat graag naar school gaat
- Een kind mét autisme dat daardoor toekomstperspectief krijgt (waar begint iemands carriére? Juist…)
- Leerkrachten die hun beroep goed kunnen uitoefenen en vooral mét plezier!
- Hierdoor voorkom je uitval door stress-gerelateerde ziekten bij het onderwijspersoneel.
- Ouders die ‘rust’ krijgen doordat de situatie met school te behappen blijft met een aantal extra gesprekken (rugzak-gesprekken) en geen onnodige uitval bij hun kind waardoor zij extra vrije (vakantie)dagen moeten opnemen.
- Stress vermindering bij alle partijen; dat scheelt aanzienlijk in de ziektekosten (overheid) en ziekteverzuim bij de ouders of het onderwijs personeel (werkgevers/overheid).
- Toekomstige werknemers (nu leerlingen) met autisme die volop meedraaien in de maatschappij en reguliere inkomstenbelasting gaan betalen wink en geen uitkering behoeven.
Met het oog op het laatste win-punt en ter verduidelijking voor de starre leerkracht in het begin van mijn verhaal:
De meeste mensen met autisme zijn ‘normaal’ begaafd!
Hierbij een link van een dame Temple Gradin die volgens vele mensen mentaal geretardeerd zou zijn….how wrong…
Ben jij ouder? Wat vind je van mijn artikel? Ben jij leerkracht? Wat vind je van mijn artikel? Delen, liken, doorsturen…GRAAG! Samen maken we de wereld autisme-vriendelijker!
Tot volgende maand,
Myranda
Myranda Smeelen is moeder van 2 prachtige kinderen, beide met een Autisme-Spectrum-Stoornis en eigenaar van www.unieke-moeders.nl. Maandelijks schrijft zij een column voor Kijk op Ontwikkeling.