Oke… 5 minuutjes dan!
Vroeg of laat komt ieder kind in zo’n fase dat hij/zij ’s nacht wakker wordt en niet meer wil slapen. Wat dan vaak helpt is lekker tussen papa en mama in te liggen, maar ja wat als je dit dus niet wilt ?!
Super-nanny werkt niet…
Ik ben zo iemand die dus geen óóg dicht doet met zo’n draaikontje tussen ons in! Rampzalig vond ik het dan ook dat onze dochter Lian (toen 2 jaar) zich wel liet troosten wanneer ze ’s nachts wakker werd, maar zodra we haar weer in haar bed legde begon ze weer te huilen. Ook de altijd effectieve super-nanny praktijken werkten niet door een boos bonkende buurman (we woonden toentertijd in een flat), die blijkbaar ook wilde slapen.
Compromis! 5 minuutjes…
En toen bedacht ik een oplossing… een compromis! Als Lian wakker werd, spraken we met haar af dat ze 5 minuutjes bij ons in bed mocht ALS ze daarna weer lief ging slapen! Dat klonk als muziek in haar oren en ze nestelde zich tussen ons in om vervolgens na 5 minuutjes weer voldaan van alle kusjes en knuffels die ze had gekregen in haar eigen bed te kruipen !!! Als het een periode wat vaker voor kwam, maakte we dankbaar gebruik van het feit dat ze nog geen klok kon kijken en we riepen na één minuut al dat de 5 minuutjes om waren! Leugentje om bestwil toch ?! Uiteindelijk kwam ze af en toe nog uit bed door een nare droom en voldeed een knuffel in haar eigen bed want ja “je word nu al zó groot”. Dat vond Lian zelf ook wel een logische verklaring!
Een goede nachtrust!
Geweldig om te zien hoe ook onze 2e dochter Nika dit nu op heeft gepikt. Zij is nu bijna twee jaar en wordt eens per week ’s nachts huilend wakker. Als ik dan haar kamer binnen loop, steekt ze haar armpjes uit er roept “papa toe”. We kruipen dan samen naast papa en knuffelen fijn, na één minuut zeg ik dat het tijd is en uit zichzelf geeft ze ons dan al een dikke zoen, loopt richting haar kamertje en roept “daaag” ! Op naar een goede nachtrust voor beide partijen!